طارمی، نقش اول یک داستان نفس گیر!
به گزارش فیت استور شماره ۹ تیم ملی فوتبال ایران با همان انحنای خاص بدنش می دود و با یک کار ترکیبی نخستین گل ملی اش از پشت محوطه جریمه را ثبت می کند. این تنها بخشی از یک فیلمِ جذاب با بازی طارمی است.
به گزارش فیت استور به نقل از ایسنا، و به نقل از «ورزش سه»، آنها که طرفدار و دیوانه دنیای سینما و اتفاقات عجیب، غیر قابل پیشبینی، نفس گیر، مبهوت کننده و گاهی غمبار آن هستند، احیانا به چشم برهم زدنی می توانند فیلم هایی زیادی را به ذهن بیاورند که بدون حضور نقش اول یا نقش مکمل آن داستان، قابل تصور نیستند؛ مثل اکثریت قریب به اتفاق اثرهای تکرارناشدنی که آل پاچینو یا رابرت دنیر در آنها ایفای نقش کرده اند یا نقش های منحصربه فردی که از جک نیکلسون شاهد بوده ایم. این مورد اما این طور به فوتبال گره می خورد که بخواهیم ماجرای تیم ملی با کارگردانی دراگان اسکوچیچ را به یک فیلم هیجانی و میخکوب کننده تشبیه نماییم و در این صورت مهدی طارمی یکی از نقش های بی بدیل این داستان دیدنی خواهد بود که بدون حضور او چیزی که روی پرده آورده می شود، حتما چیز بسیار مهمی کم خواهد داشت. البته که ماجرای اینکه این ستاره چطور رشد کرد و در ۲۹ سالگی چطور ستاره پورتو و تیم ملی ایران شد، خودش فیلم پرفروشی خواهد بود که به نظر می آید با عنایت به شیب صعودی عملکرد این بازیکن هنوز قسمت های مهمی از آن ثبت نشده است.
آن قیچیِ غیر قابل انتظار در داربی که طارمی بلافاصله بعد از ورودش به تیرک دروازه استقلال کوباند، نقطه عطف این مهاجم با بدن منحصربه فردش در این داستان خواهد بود و در ادامه نجات پرسپولیس بعد از سال ها رکورد، بخش مهیج دیگری از ماجرا. انتقال ناکام به فوتبال ترکیه که تحت تأثیر اتفاقات سیاسی هم شدت یافت و محرومیتی که شب پیش از یکی از حساس ترین مسابقات تاریخ پرسپولیس برای او رخ داد، قطعه هایی از این اثر سینمایی خواهند بود که می توانست همانجا پایانی در راه ستاره شدنش باشد و اشک را در چشمان هر بیننده ای حلقه خواهد نمود. در آن قهرمان داستان ما در حالیکه با بند شلوارش بازی می کرد، از خیریت می گفت و داشت خودش را متقاعد می کرد که بعد از پشت سر گذاشتن چهار ماه محرومیت هم باردیگر میتوان بازگشت... و بازگشت و هرچند بخش زیادی از هواداران تیم محبوبش او را تحت فشار قرار می دادند، به الغرافه رفت و از قطر که لژیونرشدن از آن خیلی دشوار می باشد، مثل علی کریمی توانست بار و بندیلش را برای سفر به اروپا ببندد. حالا دو سال و نیم از این انتقال پر بیم و امید گذشته و او خیلی بعد از کسب عنوان آقای گلی لیگ پرتغال به بهترین تیم این کشور رفت و با عملکردی که داشته بهترین تیم های دنیا سراغش را می گیرند.
برگردیم به ماجرای طارمی با تیم ملی. او بعد از جام ملت های ۲۰۱۵ استرالیا، رفته رفته مهره کلیدی تیم کی روش شد و با گل او به ازبکستان بود که صعودمان به روسیه ۲۰۱۸ حتمی شد و در روسیه هم اگر آن ضربه معروفش به گل نشسته بود، قسمتی دیگر از تاریخ با ساق ها و ذهن او نوشته شده بود اما این قسمت هم انگار از همان بخش های مأیوس کننده فیلم است. تیم ملی بعد از یک دوره سردرگمی و منحرف شدن از مسیر، باردیگر با اسکوچیچ جان گرفت و این موفقیت در سایه کارگردانی خیلی خوب این مربی و درخشش ستاره هایی مهیا شده که بی گمان یکی از مهم ترین هایشان مهدی طارمی، موفق ترین لژیونر حال حاضر فوتبال ماست.
نقش اول پیروزی غیر قابل باور سه بر صفر برابر عراق را با دو پاس گل و یک گل باید به نام مهدی طارمی زد و در مقابل امارات هم خود او بود که با یک دوی تماشایی اش با زوج این سال هایش که یازدهمین پاس گل را میان هم رد و بدل کردند، سرنوشت بازی را تغییر داد و برای نخستین مرتبه توانست با پیراهن تیم ملی از پشت محوطه جریمه گلزنی کند، تا امارات پانزدهمین تیم ملی ای باشد که شماره ۹ سرحال این روزهای فوتبال ایران موفق به باز کردن دروازه اش می شود.
در این سکانس، دلبری های طارمی که سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا لقب قهرمان را به وی در جریان پیروزی ایران داد، فقط زمینه سازی و زدن تنها گل بازی نبود و توانست در دقیقه ۹۰ هم پنالتی ای بگیرد که اگر گل می شد، دهمین پیروزی تیم ملی با اسکوچیچ که این مربی را تبدیل به مربی ای بی همتا در تاریخ فوتبال ایران کرده است، بسیار شیرین تر از این هم می شد. نقش اول این داستان نیمه اول اگر فقط یک پا کم نمی آورد، می توانست خیلی زودتر پایش به گل باز شود، اما دقیقه ۷۰ را برگزید تا گل دیدنی اش مقابل عراق را هم تداعی کرده باشد. وی در طول بازی کابوس مدافعین اماراتی بود و بازیکنانی که در سیزدهمین تقابل تیم ملی ایران و امارات مقابل طارمی و هم تیمی های تکنیکی اش نظیر قلی زاده و امیری و بقیه بازی کردند، شاید بدشانس ترین های تاریخشان هم بودند؛ حتی بدشانس تر از آنهایی که مقابل ستاره هایی نظیر علی کریمی، دایی، مهدوی کیا و... بازی کرده بودند و هنوز خودمان هم جواب این سوال را نمی دانیم!
تیم ملی با اسکوچیچ و ستاره هایش حالا با کسب سه پیروزی از سه مسابقه بالاتر از کره جنوبی هفت امتیازی درحال رقم زدن بخش مهمی از تاریخ است؛ بخشی که همین حالا فیلمهای مستند زیادی درحال تهیه از آن است و دستمایه ساخت اثرهای زیادی در آینده خواهد شد. فعلاً از این مطمئنیم که این بخش از تاریخ فوتبال ملی ما و باشگاه پورتوی پرتغال بدون مهدی طارمی به هیچ وجه قابل تصور نخواهد بود و باید اسفندی برایش دود نماییم که حالاحالاها بتواند سکانس هایی مثل نمایش اش در بازی ایران و امارات که شب پنج شنبه ۱۵ مهرماه ۱۴۰۰ یا هفت اکتبر سال ۲۰۲۱ در ورزشگاه زعبیل از او دیدیم را برایمان تکرار کند و با ذهن زیبایی که دارد، داستان را برایمان حتی خیلی غیرمنتظره تر از این ها هم پیش ببرد؛ ما که کنجکاوانه آماده دنبال کردن این ماجرای هیجان انگیز هستیم آقای طارمی؛ پس بیشتر از این میخکوب مان کن!»
منبع: fitstore.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب