قهرمان پارالمپیك:
استعدادهای محروم را دریابید
به گزارش فیت استور رنج محرومیت و نداشتن را کاملا حس کرده اما می گوید از نداری و معلولیت برای خودش کوهی از مشکل نساخت تا آنکه نتیجه اش را هم دید؛ حالا که نامش در جهان پرآوازه شده وقتی می خواهد سفارش ای کند باز به محرومیت هایش بازمی گردد و سفارش می کند مسؤلان، استعدادهای مناطق محروم را ببینند و دریابند.
سعید افروز زاده ۱۳۷۰ در روستای آبشور بخش اسفندقه در شهرستان جیرفت استان کرمان، ورزشکار پارا دو و میدانی ایران در رشته پرتاب نیزه که موفق شد در مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو با پرتابی به طول ۴۰/۰۵ متر رکورد جهان را بشکند و به مدال طلا برسد. وی اولین ورزشکاری است که در این کلاس پرتابی بیشتر از ۴۰ متر را به ثبت رسانده است. وی همینطور در سه پرتاب ابتدایی خود هم سه بار رکورد جهان را شکسته بود.
در خانواده پرجمعیت سیزده نفره در شرایطی قد کشید که پدر کشاورزش باید پنج دختر و ۶ پسرش را نان می داد، آن هم در روستایی محروم در جنوب استان کرمان؛ و سعید آنطور که می گوید از کمبودها و مشکلات زندگی اش گرفته تا معلولیت مچ هر ۲ پایش چه ها که نکشید اما هرچه سختی بود از تلاشش دست نکشید و حالا دارد ثمر زحماتش را می چیند.
چندروز بعد از آنکه افروز در بین استقبال پرشور و گرم مردم استان کرمان و هم اهالی شهرستان جیرفت و روستای آبشور از توکیو به جمع خانواده بازگشت با خبرنگار ایرنا مستقر در ایرنا دفتر جیرفت گفتگو کرده است؛ در این مصاحبه از رنج هایش در منطقه محروم که حتی پول رفت و آمد و تغذیه برای تمرین نداشته می گوید تا دوران زندگی بعد از ورزشی اش؛ و البته می گوید که چطور توانست از پس مشکلات بر بیاید؛ معلولیت را نتوانستن ندید و چه شد که قهرمانی را به افتخار آورد.
مشکلات از وقتی خودش را شناخت
وی روز شنبه در این مصاحبه ضمن اشاره به معلولیت خود اظهار داشت: از بدو تولد به صورت مادرزادی از مچ ۲ پا معلولیت داشتم و از همان روزهای اول زندگی تا هم اکنون با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرده ام که هیچ گاه فراموشم نخواهد شد.
افروز با اشاره به اینکه از کلاس پنجم تا مقطع دبیرستان برای تحصیل ترک خانه کرده است اضافه کرد: با عنایت به شرایط دشوار گذران زندگی و معلولیتم، سختی های زیادی در این دوران متحمل شدم و نداشتن مسکن، معلولیت جسمی و مسائل مالی همچون مهم ترین مشکلاتم بود.
چطور از مرز فکری معلولیت رد شویم؟
از وی درباره نوع نگاه به معلولیت پرسیدیم که پاسخ داد: این مورد به نگاه ما و چگونگی مواجهه و رفتار بستگی دارد؛ اگر هوشیارانه عمل نماییم، میتوان معلولیت را مدیریت کرد.
افروز اضافه کرد: نباید در این شرایط(معلولیت) کوه مشکلات برای خودمان بسازیم؛ حالا که به گذشته نگاه می کنم می بینم می توانیم معلولیت را هم به فرصت تبدیل نماییم تا بتوانیم ارزش های درونی خودمان را به همگان نشان دهیم و اینجاست که از مرز فکری معلولیت رد شده ایم و به موفقیت رسیده ایم.
مناطق محروم مملو از استعداد است
دارنده مدال طلای رقابت های پارالمپیک توکیو همچون بزرگترین مشکلات ورزش حرفه ای و شخصی خویش را حمایت های مالی برشمرد و اظهار داشت: البته هیچکس بدون گذراندن سختی به موفقیت نرسیده بنابراین من هم از این قاعده مستثنا نیستم و با مشکلات زیادی مواجه بودم.
وی اضافه کرد: از یک منطقه با امکانات حداقلی به اینجا رسیدم و همیشه هزینه های رفت و آمد، تغذیه و نبود فضای سبز مناسب تمرین برای من مشکل ساز بوده است.
افروز در ادامه توجه بیشتر مسؤلان به مناطق محروم و استعدادهای این مناطق را خواهان شد و اظهار داشت: باآنکه از حمایت های همه مسؤلان استان کرمان تشکر می کنم اما باید استعدادهای مناطق محروم را دید و به آنها توجه کرد.
وی خاطرنشان کرد: استعدادهای زیادی در مناطق محروم جنوب کرمان وجود دارد که اگر یک اتحاد تشکیل گردد و امکانات ورزشی بیشتری در اختیار این ورزشکاران قرار گیرد، بطور حتم ورزشکاران بیشتری از این مناطق به دنیا شناخته خواهند شد.
آشنایی با ورزش
این ورزشکار آشنایی خود با ورزش جانبازان و معلولان را از سال ۱۳۹۶ عنوان و بیان نمود: تابستان همان سال بود که با رشته دو و میدانی آشنا شدم و تمرینات تخصصی ام را زیر نظر مربی ام آقای شاهرخی شروع کردم.
وی با اشاره به اینکه نخستین قهرمانی اش در مسابقات قهرمانی کشور سال ۱۳۹۷ تهران بود اظهارداشت: در این مسابقه به مقام سوم دست یافتم که نقطه آغاز قهرمانی ورزشی ام بود.
افروز نخستین مسابقه برون مرزی خویش را سال ۱۳۹۹ در مسابقات بین المللی امارات اعلام نمود و اظهار داشت: در این مسابقات موفق به کسب مدال نقره شدم.
وی تشریح کرد: ذهنم همیشه کنجکاو بود و فکر می کردم روزی فردی موفق خواهم شد اما نمی دانستم در چه زمینه ای این اتفاق خواهد افتاد که خدا را شکر این موفقیت در ورزش بود چونکه علاوه بر کسب موفقیت خودم سبب به اهتزاز درآمدن پرچم کشورم در دنیا شدم.
افروز اضافه کرد: خوشحالم که با برافراشتن پرچم جمهوری اسلامی ایران دل میلیونها نفر از هموطنانم را خوشحال کردم.
وی آرزوی قلبی خویش را ظهور امام زمان عنوان و بیان نمود: امیدوارم روزی برسد همه کسانی که می خواهند کار بزرگی انجام دهند مخصوصاً افرادی که از یک منطقه محروم هستند بدون هیچ مانعی بتوانند به چیزی که علاقه دارند و می خواهند انجام دهند، برسند.
تجربه های توکیو و برنامه های پیش رو
افروز در ادامه در پاسخ به خبرنگار ایرنا در خصوص حال و هوای مسابقات پارالمپیک توکیو و تجربه هایی که از آن به دست آورده اظهار داشت: آب و هوای توکیو با عنایت به پیشبینی هایی که شده بود، پیش نرفت ولی خوشبختانه همه چیز به نفع ما بود و توانستم کمتر از چهار روز خودم را با آنجا وفق دهم و مشکلی پیش نیاید.
وی با اشاره به اینکه پیش از مسابقه استرس و اضطراب زیاد داشتم اضافه کرد: مدام فکر می کردم فردا چه خواهد شد و چه مدالی کسب می نماییم ولی با همه این افکار، ذهنم می گفت تاریخ ساز خواهم شد و رکورد جهان را خواهم زد.
افروز با اشاره به اینکه پس از قهرمانی اشک شوق ریخته و به شکرانه آن سجده شکر به جا آورده اظهار داشت: مدالم را به رهبر عزیزم، سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، شهدا، مردم عزیز و خانواده ام تقدیم کردم.
وی خاطرنشان کرد: لحظه ای که رکورد جهان را شکستم و مدال را گرفتم، وصف شدنی نیست؛ خیلی برایم لذتبخش بود و از این بابت خداوند را شاکرم.
قهرمان پارالمپیک توکیو در ادامه درباره برنامه های پیش رویش اظهار داشت: پس از یک استراحت کوتاه تمرینات تخصصی را شروع می کنم تا بتوانم در مسابقات پاراآسیایی چین و جهانی ژاپن و در نهایت مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس بهترین عملکرد را داشته باشم.
وی اضافه کرد: امیدوارم مدال های بیشتری را به مردم کشورم تقدیم کنم؛ این المپیک سبب شد تجربیات بیشتری کسب کنم.
افروز بیان نمود: در مسابقات توکیو با خصوصیات یک ورزشگاه حرفه ای بیشتر آشنا شدم و از لحاظ روحی و ذهنی مطمئناً قوی تر شدم؛ حالا می دانم که بیشتر باید تمرین کنم، انگیزه بیشتر و همیشه نگاه مثبتی به سمت پیشرفت داشته باشم.
وی عنوان کرد: اگر ما ورزشکاران به مسابقات بیشتری اعزام شویم به لحاظ روحی و روانی تقویت می شویم که این خودش یک برگ برنده در رقابت هایی همچون المپیک است.
افروز در انتها مصاحبه خود اصرار داشت که از مسؤلان کمیته ملی پارالمپیک، فدراسیون جانبازان معلولان و مسؤلان استان کرمان و منطقه جیرفت و اسفندقه تشکر کند؛ ایشان در ادامه از چند نفر هم نام برد و اظهار داشت: در راه کسب موفقیت هایم مربی دلسوزم سید مهدی شاهرخی، خانواده و اسپانسرهای شرکت معادن اسفندقه بخصوص مهندس مظفری و مهندس نهاوندیان حمایت های زیادی داشتند.
شهرستان جیرفت در ۲۳۸ کیلومتری جنوب مرکز استان کرمان قرار دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب